Beter leren (begrijpend) lezen
Op woensdagmiddag om 14.00 uur heb ik een afspraak met Karin van der Hoek en Jan van der Heide maar ik ben een beetje vroeg. Karin is sinds twee jaar het taalmaatje van Jan. Aan tafel zitten ze allebei met het hoofd boven de mobiele telefoon. Karin helpt Jan bij het installeren van de nieuwe QR-code voor de boosterprik. Nog niet zo simpel aan de opmerkingen te horen.
Karin, je bent taalmaatje. Hoe is dat zo gekomen?
‘Ik was een paar jaar geleden vrijwilliger bij de speel-o-theek. De uitgifte van de speel-o-theek vond plaats vanuit de bibliotheek en daar zat het Taalhuis ook. Dat leek me ook wel interessant. Toen ik stopte bij de speel-o-theek, besloot ik me daarin te verdiepen.’
Wat doet het Taalhuis precies?
‘Bij het Taalhuis helpen vrijwilligers mensen, die onder andere beter willen leren lezen. Het gaat vooral om begrijpend lezen. Je kunt dan denken aan het begrijpen van brieven en gebruiksaanwijzingen. Normaal gebeurt dat in de bibliotheek, maar ik kom bij Jan thuis. Hier voelt hij zich meer op zijn gemak. Ik help hem ook met het gebruik van de iPad en de telefoon. Er gebeurt tegenwoordig zoveel digitaal en dat is niet voor iedereen zo goed te volgen.’
Hoe een taalmaatje kan helpen
Jan, hoe is Karin als taalmaatje in jouw leven gekomen?
‘Mijn zoon Andries had moeite met lezen en hij kon naar de Avondschool om dat te oefenen. Ik heb vroeger de ambachtsschool gedaan en ben daarna aan het werk gegaan als timmerman. Ik ben heel handig maar ben niet van de papieren. Ik snap niet altijd wat er bedoeld wordt of wat ik moet doen. Dus ben ik met hem meegegaan. We zitten in een groepje van vijf en lezen daar bijvoorbeeld samen de krant. Marjolein Kramer, die het begeleidt, stelt daar dan vragen over. Zo snap ik nu veel beter lange en moeilijke woorden. Ik ging daarna op een cursus voor het gebruik van de iPad maar het lukte me niet om dat in een groep onder de knie te krijgen. Daar helpt Karin me nu bij.’
Karin, wat brengt dit vrijwilligerswerk je?
‘Het geeft veel voldoening. Ik ga graag naar Jan toe. Hij is altijd enthousiast. Ik ben trots als ik zie welke stappen hij zet, hoe hij vooruit gaat en meer zelfvertrouwen krijgt. Hij schaamt zich niet als hij het niet begrijpt. En als het niet goed gaat, begint hij gewoon weer overnieuw. En daar leer ik weer van.’