Henk Kalk: al 50 jaar vrijwilliger
Henk Kalk: al 50 jaar vrijwilliger
In gesprek met Henk Kalk uit Hijken. Hij doet vrijwilligerswerk, want het doet hem goed iets voor anderen te doen. Officieus kan hij zijn 50-jarig jubileum als vrijwilliger vieren. Nu praten we over zijn voorzitterschap bij de Stichting Buurtvervoer Midden-Drenthe.
Henk, vertel, wie ben je?
“Ik woon al langere tijd in deze gemeente. Ik ben getrouwd en met onze dochter hebben we de paarden als hobby. Ik heb altijd vrijwilligerswerk gedaan. Het vrijwilligerswerk zit een beetje in mijn bloed. Zoals bijvoorbeeld bij het Rode Kruis, de voetbalclub, Hijker belangenvereniging Hijbel en Vereniging het Groninger Paard.”
En wat doe je dan als voorzitter?
“Nou bijvoorbeeld laten zien wie we zijn en wie we waren. Dus ik vertel je eerst wat over het ontstaan van Buurtvervoer Midden-Drenthe. Tot vorig jaar waren dit een aantal verschillende organisaties. Dat was veel te ingewikkeld. Het is lastig zoeken met zoveel instanties. Daarom zijn de drie Plusbussen, ANWB Automaatje en de Derkshoesbus gaan samenwerken. Nu kan een inwoner bij buurtvervoer terecht via één website en telefoonnummer. Zo zijn we makkelijker te vinden en te bereiken. We willen dat iedereen makkelijk gebruik kan maken van Buurtvervoer.”
Henk is een echte vrijwilliger en bestuurder en vertelt nog even verder: “Deze hele organisatie bestaat uit maar liefst 80 vrijwillige chauffeurs. Alleen in deze gemeente dus hè, daar ben ik heel blij mee! En er werken drie personen op kantoor. Zij geven ook informatie door aan de organisatie. Bijvoorbeeld over wat de vragen zijn en naar welk soort vervoer de meeste vraag is. Wat ik doe als voorzitter? Ik leid onder andere de bestuursvergadering. Ik zorg ervoor dat de gemaakte afspraken worden nagekomen. Ik vertegenwoordig de stichting in contacten bij onder andere de gemeente. Ik geef je een voorbeeld. Dit project heeft subsidie gekregen van de gemeente Midden-Drenthe en de provincie. Na drie jaar moeten wij onze eigen broek ophouden, om een populaire uitspraak te gebruiken. Dan moeten mijn collega’s en ik zorgen voor een vervolg. Dus we blijven in gesprek met de gemeente, de provincie en ook collega-organisaties.”
Wat vind je eigenlijk het leukste aan dit vrijwilligerswerk?
“Als wij samen met de chauffeurs en de klanten bereiken wat we willen. Als ik zie dat de chauffeurs mooie gesprekken hebben. Als ik zie en hoor van tevreden klanten. Dat ze een keer van huis kunnen. Niet altijd afhankelijk zijn van buren of kinderen. Tja, dat. Gewoon. Helpen en geholpen worden. Daar word ik blij van! En ach, het kost me anderhalve dag per week. Dat kan er wel vanaf. En het levert mij zélf veel plezierige contacten op.”
Wat is het mooiste wat je is bijgebleven van dit vrijwilligerswerk?
“Op dit moment ben ik erg trots en blij met het samengaan van de drie clubs. Dat maakt dat we mensen makkelijker kunnen bereiken. En andersom natuurlijk. En interessant is het om met zijn allen na te denken over hoe verder. Doen we het goed? Wat kan nog beter? Wat kan er nog bij?”
En de toekomst Henk? Hoe zie je die?
“We moeten niet denken dat iedereen een computer heeft. Of makkelijk de telefoon pakt. Of de krant leest. Dus hoe bereiken we mensen die ons nodig hebben? Gaan we bij ze op bezoek, weten we dan wie ze zijn? Daarom zijn we in de Westerbork, Beilen en Smilde met Buurtvervoer op bezoek geweest. Gewoon met de bus natuurlijk! Suggesties en ideeën voor meer bekendheid vanuit de inwoners van de gemeente? Graag! Tenslotte gaat het om hen. Inspiratie en wensen horen vanuit de bewoners te komen en wij voeren dat uit. Of doen in ieder geval ons uiterste best daarvoor. Ik kan niet beter aangeven waarom Buurtvervoer belangrijk is als met het volgende. Als je ouder wordt of ziek bent of onzeker, dan kom je al gauw in een isolement. Met eenzaamheid tot gevolg. En dat is alles behalve leuk!”
Wat wil je zeggen tegen de twijfelaars over vrijwilligerswerk?
Henk: “Gewoon DOEN! Er zijn zoveel mogelijkheden. Er is zoveel werk te doen in onze samenleving. Er zijn bijvoorbeeld nog zoveel mensen die moeite hebben met lezen en schrijven. Er is, echt waar, ook genoeg te doen voor jongere mensen. Zij zijn allemaal van harte welkom en gewenst!”