In gesprek met Peter
In gesprek met Peter Vereijken, voorzitter van de Dierenweide Stroomdal
Peter, hoe ben je bij de dierenweide terecht gekomen?
‘Dat is min of meer per ongeluk gebeurd. De gemeente had besloten dat de dierenweides niet meer tot haar taak behoorden en dat er een stichting moest komen. Mijn vrouw zat in een werkgroep die zich daar mee bezig hield.
Ik heb ervaring met het opzetten van een stichting en daar werd graag gebruik van gemaakt. Daarna ben ik gevraagd om een poosje secretaris te zijn. En je ziet, ik ben gebleven.
In 2014 hebben we een tienjarenplan gemaakt voor de dierenweide. Daar staan we nog steeds achter en werken we actief aan. We vinden het belangrijk dat de dierenweide van en voor iedereen is. Dat de jeugd erbij betrokken wordt en dat we in verbinding staan met het dorp.’
Ik heb er lol in om mensen te verbinden
Hoe betrek je de jongeren bij de dierenweide?
‘Ik denk door vooral op de handen te zitten, open te staan voor ideeën en vertrouwen in de jeugd te hebben. In het begin kwamen ze binnen via de maatschappelijke stage van school. Het vrijwilligerswerk was nog een soort van “moeten”. De eerste stap was dat we met ze uitzochten wat ze leuk vonden. We merkten dat ze graag wilden leren en vonden vrijwilligers van verschillende dierenverenigingen bereid om meer te vertellen over dierenverzorging en dierenwelzijn. Zo kregen ze lol in het werken op de dierenweide en hun interesse groeide. Het “moeten” veranderde in “willen”. En zo doen we dat nog steeds en blijkbaar succesvol. Inmiddels hebben we een soort wachtlijst van jongeren, die ranger willen worden.
Het is belangrijk om te accepteren dat jongeren het werk soms op een andere manier doen, andere keuzes maken en in een ander tempo. En dat ze er soms andere ideeën op na houden. Het is belangrijk om ze daarin altijd serieus te nemen. Dat is trouwens niet hetzelfde als ze gelijk geven!
Je ziet dat, door ze vertrouwen te geven, hun betrokkenheid, motivatie en zelfvertrouwen groeit. Ik ben trots als ik zie hoe serieus ze hun werk nemen en hoe zorgzaam ze zijn voor de dieren, voor elkaar en voor de bezoekers.’
Hoe ziet de verbinding met de buurt eruit?
‘Dat doen we op verschillende manieren. Voor corona bezochten we regelmatig met de ezelskar en onze knuffelkippen en konijnen ouderen in het verzorgings- en verpleeghuis. We doen mee aan activiteiten in het dorp, zoals de herdertjestocht, de kerstmarkt, de kindervakantieweek van Humanitas en de Jumbo boodschappendienst voor ouderen. We hebben buurtbewoners gevraagd om ‘s avonds laat hun hond uit te laten in de dierenweide om een oogje in het zeil te houden. We lenen het gereedschap uit, we verkopen onze honing, eieren en de groente uit eigen tuin en we eten samen met de vrijwilligers warm op de zaterdag.’
Waar ben je trots op?
‘Toen we begonnen, hadden we een ideaal. We wilden graag dat de dierenweide van en voor iedereen is. En ik denk dat dat steeds meer en beter lukt.’
Buurtacademie Hooghalen
Buurtacademie Hooghalen In gesprek met Ada Boer, werkgroep buurtacademie Hooghalen Ada, hoe ben je in het vrijwilligerswerk terecht gekomen? ‘Via mijn ouders. Dat was bij ons thuis heel gewoon. Ik heb van jongs af aan vrijwilligerswerk gedaan en haal daar veel voldoening uit. Zestien jaar geleden ben ik vanuit Beilen naar Hooghalen verhuisd. Ik wilde graag mensen leren kennen en me inzetten voor het dorp. Zo kwam ik bij de buurtacademie terecht. Samen met Ellen Stuiver en Trudy Priem organiseer ik cursussen voor en met de inwoners van Hooghalen. Zo hebben we de afgelopen jaren van alles georganiseerd. Diverse computercursussen, een kruidenwandeling, muziek op schoot, koken zonder pakjes en zakjes…’ De buurtacademie ‘Toen in 2019 het project Culturele Fakkelestafette (een project in het kader van Midden-Drenthe als culturele gemeente) werd gelanceerd, zagen wij kansen om ons dorp een jaar lang workshops te kunnen bieden. Bij de start hebben we alle organisaties betrokken, die in Hooghalen actief zijn om een zo breed mogelijk draagvlak te creëren in het dorp. De estafette was echt een bonus en liet zien dat het dorp van ons allemaal is. We hebben workshops (denk aan schilderles, djembé, kinderkoor, graffiti, drumles) gegeven waarbij de resultaten op de fakkelestafette te zien waren. Tijdens de estafette zelf, waren er optredens van koren, werd er voorgelezen, gedanst en werden er kunstwerken gemaakt. We deden dit in de vorm van een wandelroute door het dorp, waarbij op allerlei plekken optredens te zien waren en workshops werden georganiseerd. De afgelopen periode stond in het teken van corona en dat zorgde voor een andere invulling van onze activiteiten. Zo hebben we filmpjes gemaakt over hoe je kunt zoomen en videobellen. Deze hebben we op YouTube geplaats en via onze facebookpagina gedeeld. Zo hebben we geprobeerd de drempel voor mensen laag te maken om digitaal met elkaar in contact te komen. Ook hebben we een online familiequiz gehouden en hebben we nu een speurtocht op het programma staan voor de jeugd. Lekker buiten. We hebben daar geld voor gekregen uit “Jeugd aan zet”, een potje met geld voor activiteiten in coronatijd.’ Ik zet me graag in voor het dorp Waar ben je trots op? ‘In het begin van de buurtacademie gaf ik zelf de computercursus Klik en Tik. Veel deelnemers hadden in het begin weinig vertrouwen in hun kunnen. Dat is gaandeweg de cursus gegroeid zodat ze een tweede cursus aandurfden. Nu kunnen ze – in coronatijd- digitaal contact leggen met anderen. En dat is geweldig om te zien. Als buurtacademie willen we graag dat mensen door educatie de aansluiting houden met maatschappij en je kunt hierbij goed zien dat dat gelukt is.’ Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal