"Altijd met een goed
gevoel naar huis"
In gesprek met Kinie Brouwer: "Ik ga altijd met een goed gevoel naar huis"
Kinie Brouwer is vrijwilliger op de inloop van het Annie Londohuis in Westerbork. En dat doet ze met veel plezier: “Ik ga altijd met een goed gevoel naar huis. Zelfs na afloop zie ik nog mooie dingen gebeuren. Dat is waar het voor mij echt om draait. Niet de grote idealen maar om de kleine waardevolle momenten.”
Kinie, kun je wat meer over jezelf vertellen?
"Jazeker. Ik kom uit Veendam en heb daar na de huishoudschool de Intas gedaan. Op mijn 16de heb ik intern stage gelopen bij de GGZ in Beilen. Dat vond ik zo interessant dat ik daar op mijn 17de ben gaan werken. Binnen de psychiatrie kom je allerlei mensen tegen die het op een of andere manier niet redden in de maatschappij. Ik heb heel lang op de acute opname gewerkt. Daar kom je heftige situaties tegen. Mensen die het niet redden, maar ook mensen die het weer lukt om hun leven op te pakken. Dat heeft me altijd heel erg geïnteresseerd. Ik ben een beetje afgehaakt toen ik steeds meer administratie op de computer moest gaan doen. Op een gegeven moment moest ik voor mijn gevoel overal verantwoording over afleggen op papier en dat ging ten koste van contact met mensen. Toen was ik er wel klaar mee.
In 2019 kon ik vroegtijdig met pensioen. Het eerste jaar heb ik me helemaal uitgeleefd en alles gedaan waar ik in mijn werkzame leven niet aan toe was gekomen. Tentoonstellingen, fairs… Op een gegeven moment had ik alles wel gezien en wilde ik me toch weer wat gaan doen wat paste bij mijn interesse in mensen. Via Anke Berg van Cosis ben ik toen ik bij het Annie Londohuis terecht gekomen. Dat is een inloop voor mensen uit de buurt die zin hebben in gezelligheid."
En wat doe je daar precies?
"Ik ben er op de donderdag om half 10. Ik heb altijd 2 tassen bij me met allerhande spulletjes die handig kunnen zijn. Een pen, een puntenslijper, plakband, postzegels, kaartjes en een pan met soep die ik de dag ervoor heb klaargemaakt. Dan doe ik het licht aan, zet de verwarming hoger en ga koffie zetten. Als de bezoekers komen, schrijf ik hun naam in een schrift zodat we weten wie er geweest zijn en zet ik een geldpotje neer voor als ze de koffie, thee of de lunch willen afrekenen.
’s Ochtends is het vaak kletsen en koffie drinken en 's middags is er regelmatig een activiteit. Tussen de middag kunnen bezoekers bij ons een broodje of een tosti eten en een kop soep krijgen. We maken het eten gezamenlijk klaar in de zaal en ik hou ik een oogje in het zeil hoe het verloopt. Gedurende de dag knoop ik dan gesprekjes aan met allerlei mensen. Iedereen heeft wel iets wat hij of zij wil delen. Ik vind het belangrijk om een luisterend oor te bieden en te zorgen dat de sfeer goed is. Eigenlijk doe ik alles waardoor mensen zich welkom voelen.
Ik ga altijd met een goed gevoel naar huis. Zelfs na afloop zie ik nog mooie dingen gebeuren. Ik zie hoe iemand naar huis wordt gebracht of hoe mensen nog met elkaar blijven kletsen en een afspraak maken om wat leuks samen te doen. Dat is waar het voor mij echt om draait. Niet de grote idealen maar om de kleine waardevolle momenten."
Op weg richting de toekomst
"Vrijwilligerswerk hielp mij op weg richting mijn toekomst" In een gouden lijstje: Abdulrazzaq AlyaremiAbdulrazzaq Alyaremi (31) is werkzaam als maatschappelijk begeleider en tolk bij Vluchtelingenwerk. Hij vertelt graag over hoe hij als vrijwilliger bij Vluchtelingenwerk terecht is gekomen.“Ik ben in juni 2021 vanuit Saudi-Arabië naar Beilen gekomen. In oktober van dat jaar begon ik met Nederlandse les. Ik wilde heel graag de Nederlandse taal leren en wilde niet lang wachten. Johan Roerink was mijn begeleider bij Vluchtelingenwerk. Ik zag in een advertentie dat ze vrijwilligers zochten en heb contact met hem opgenomen. Ik ben daar gestart als tolk in het Arabisch, Somalisch en Engels. Later is daar Nederlands bij gekomen. Nu ben ik werkzaam als maatschappelijk begeleider en tolk. Ik help mensen met hun papieren en met allerlei vragen op het gebied van wonen, welzijn en zorg.”Wat heeft vrijwilligerswerk jou gebracht?“Als maatschappelijk begeleider kan ik veel voor mensen betekenen. Doordat ik zelf als vluchteling naar Nederland ben gekomen, begrijp ik goed wat ze meemaken. Ik heb besloten om daar mijn werk van te maken en ga volgende maand beginnen met mijn opleiding voor sociaal werker. Mijn vrijwilligerswerk heeft mij geholpen bij het leren van de taal en het begrijpen van de Nederlandse samenleving. Maar nog meer heeft het mij op weg geholpen richting mijn toekomst.” Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpenFacebookTwitterLinkedInWhatsappForward
Lees het verhaal