Samen een levensboek maken
Samen een levensboek maken
Vrijwilligerswerk is er in allerlei soorten en maten. Belangrijk is dat het leuk is en je er voldoening uithaalt. Leeftijdsverschil maakt daarbij niet uit. Een mooi voorbeeld zijn Susan Noija (47) en Willy Eleveld (95) die samen een levensboek maken.
Mevrouw Eleveld is een paar jaar geleden zelf aan haar levensboek begonnen. Ze wist precies hoe het moest worden, namelijk een handgeschreven verhaal vol met foto’s en andere tastbare herinneringen. Toen ze een beetje in de lappenmand raakte kwam het werken aan haar boek stil te liggen. “Wie kan mij daar nu bij verder helpen?” vroeg ze zich af. Ze had de hoop eigenlijk al een beetje opgegeven tot ze via Welzijnswerk in contact kwam met Susan. Susan had net samen met haar dochter een levensboek voor haar vader gemaakt en zag het helemaal zitten.
“Onze samenwerking is prachtig”, zegt mevrouw Eleveld terwijl ze door haar boek bladert. “We beleven er zoveel plezier aan.” Haar hele leven komt in het boek voorbij; liefde, leed en levenslessen. Getypt (Susan) en handgeschreven (mevrouw Eleveld). Fraai versierd en met passende plaatjes. “Zonder Susan was mijn boek nooit zo mooi geworden”, zegt ze tevreden. “Er moet eigenlijk alleen nog een slotwoordje in. Of toch niet…” Ze kijkt Susan vragend aan. “Wat vind jij? Er kan nog zoveel bij.”
15 en vrijwilliger
Jessica Beeris: 15 en vrijwilliger Jessica Beeris: 15 en vrijwilliger op drie plekken In gesprek met Jessica Beeris uit Beilen over het jongerencentrum Chill-in. Dat zit in het schoolgebouw van VOLTA in Beilen. Voor het vrijwilligerswerk dat Jessica doet, ontving ze een Jeugdlintje. Vertel, wie ben je? En hoe komt het dat je hier vaak bent? “Ik ben 15 jaar en woon in Beilen met mijn ouders en broertje. Wij kwamen uit Dordrecht. Het is hier heel anders. Veel rustiger en iedereen kent elkaar. Ik kwam met een vriendin mee naar Chill-in. Inmiddels is zij mijn beste vriendin. Mijn moeder kwam ook mee en zij begon te helpen. Daardoor ging ik ook helpen en had ik mijn eerste vrijwilligerswerk. Daarna kwam ik via NLdoet bij de Dierenweide ‘t Stroomdal terecht. Dat werd mijn tweede vrijwilligersklus. Tja, en daar kwam ik weer in aanraking met Humanitas. Dat is inmiddels mijn derde vrijwilligersplek”. Wat vind je het leukst aan het vrijwilligerswerk bij Chill-in? Jessica vertelt: “Ik vind het gezellig en kom in contact met andere mensen. Zo heb ik ook veel vriendinnen gekregen. Het is ook lekker ontspannen. We hoeven niet alleen maar aan het werk. We mogen gelukkig ook lekker chillen.” Op de vraag wat ze allemaal doet bij Chill-in komt een aardige waslijst: “Oh, we doen van alles. Boodschappen, schoonmaken en mee organiseren van avonden voor groep 7-8 van de basisschool. Organiseren betekent ook dat we spullen van de Speel-O-Theek moeten reserveren. En onze ideeën worden serieus genomen. Wij - de vrijwilligers - en de jeugd die hier komt bepalen voor een groot deel. Het moet wel kunnen natuurlijk. De begeleidster doet haar best voor ons.” Ze vervolgt: “De inrichting van Chill-in hebben we zelf mogen bepalen. Er staat een DJ-pit, een pooltafel, zitjes, er is een grote werk- en tekentafel. Er is een bar en niet te vergeten veel vrolijke decoratie. Opvallend is de graffitiwand. De begeleidster kwam met het idee. De jeugd werkte het uit.” Dat er veel inspraak is en dat de vrijwilligers veel zelfstandig kunnen uitvoeren, vindt Jessica erg fijn. “Promotiewerk doen we ook. Dat betekent dat we posters rondbrengen op de basisscholen. Die worden dan in de klas uitgedeeld. Anders hangt er eentje op het publicatiebord en wordt het toch vergeten. Mensen kunnen ons ook vinden op social media. We hebben Tik-Tok, Facebook, Instagram en Snapchat.” Wat is het mooiste wat je hebt meegemaakt? “Wat me het meest is bijgebleven is natuurlijk dat ik het Jeugdlintje kreeg. Dat was echt een verrassing. Mijn moeder speelde het spelletje met de begeleidster goed mee. Ik vroeg me echt af waarom mijn ouders en opa & oma allemaal kwamen kijken. Ze hadden het goed geregeld waardoor het voor mij echt een verassing was”. Jessica denkt even na en zegt dan: “Eigenlijk is het leuke van het vrijwilligerswerk dat het zo fijn is. Ik heb veel mensen leren kennen. Ik word zelfs herkend. Ik heb mede hierdoor echt mijn draai gevonden in Beilen en Chill-in.” Wat zou je nog wensen of willen toevoegen? “Nou, eigenlijk niet zoveel. Ook de buitenactiviteiten voldoen tot nu toe. Er is een veld voor Chill-In. Je kan er volleyballen en er is ook nog een jaarlijkse BBQ.” We praten nog even over de openingstijden. Die zijn op alle middagen van de week, behalve op de woensdag en in het weekend. “In het weekend zijn veel mensen op familiebezoek of er wordt gesport. En dan zijn er nog de bijbaantjes. Dus heeft het op dit moment niet zoveel zin om in het weekend open te gaan.” Chill-in is voor iedereen toegankelijk vanaf groep 7-8 van de basisschool tot 16 jaar. Speciaal voor de groep 7-8-leerlingen is er één keer per maand op vrijdagavond een disco. De overige vrijdagavonden is meer gericht op de leerlingen van de middelbare school. Maar leerlingen van de groep 7 en 8 zijn wel welkom! Hoe zou jij twijfelaars willen overhalen vrijwilligerswerk te gaan doen? “Kom kijken! Loop naar binnen, maak een praatje of doe eerst gezellig mee”. Tot slot komen we nog even aan de praat over hoe het was. Vroeger, in het oude gebouw aan de Kampweg. “Dat was echt wel heel oubollig en viezig. Helemaal niet van ons, het hoorde niet bij ons. Het was de smaak van heel vroeger.” Jessica en ook de anderen zijn heel blij met deze nieuwe ruimte die in oktober vorig jaar is geopend. Het is ook echt een hele mooie en gezellige vrolijke ruimte geworden. Ingericht én gedecoreerd door de bezoekers en vrijwilligers! Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal